Κοπάσης, Ανδρέας ή Ανδρουλιδάκης

(1856 – 1912). Ο δέκατος έβδομος και τελευταίος ηγεμόνας της Σάμου (1907-12). Διετέλεσε υπάλληλος της τουρκικής διοίκησης στην Κρήτη και κατά την εξέγερση του 1899 ήταν αρχιγραμματέας του γενικού διοικητή Τζεβάτ πασά, με το όνομα Ανδρουλιδάκης. Το 1890 υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει το νησί και να καταφύγει στην Κωνσταντινούπολη, όπου διορίστηκε μέλος του συμβουλίου του κράτους με το όνομα Κ. Το 1907 ορίστηκε ηγεμόνας της Σάμου και μολονότι αρχικά υποσχέθηκε να σεβαστεί τα προνόμια του νησιού, αθέτησε τον λόγο του και ήρθε σε ρήξη με την τοπική κυβέρνηση Θ. Σοφούλη. Προκειμένου να ενισχύσει τις εξουσίες του, χρησιμοποίησε βία και επιπλέον ενθάρρυνε την απόβαση τουρκικών δυνάμεων, γεγονός που κατέληξε σε αιματοχυσία. Η αναταραχή πήρε μεγάλες διαστάσεις και το νησί βομβαρδίστηκε από τον τουρκικό στόλο. Μετά την απόβαση άλλων 6.000 Τούρκων, ο Κ. έγινε κύριος του νησιού και προχώρησε σε αθρόες θανατικές καταδίκες αγωνιστών, ενώ καθαίρεσε τους πληρεξούσιους και τους δημάρχους που δεν ακολουθούσαν τη γραμμή του και στη θέση τους διόρισε όργανα του ίδιου. Δολοφονήθηκε από τον αγωνιστή Σταύρο Μαρέτη και κηδεύτηκε στην Κωνσταντινούπολη με έξοδα των τουρκικών αρχών.